Z cyklu NOWOŚCI 2013 r - Hoya edenii

 

Trudno dostępna, wolno rosnąca, a co za tym idzie - strasznie droga, czyli hoja typowo dla ludzi z zielonym fisiem ( czyli dla mnie :-) To jedna z najciekawszych hoi jakie widziałam. Liście dosyć grube, twarde, ‘atłasowe’ o ładnym unerwieniu. Gdy dojrzeją posiadają jaśniejszy margines na brzegach.

Szukałam jej baaaardzo długo, bo znalezienie osoby która ją ma i zechce kawalątko odsprzedać, graniczy niemal z cudem.  Znalazłam ją u prywatnego kolekcjonera w Szwecji i tak wygląda w większym rozmiarze - TUTAJ.  Prawdopodobnie posiada ją tylko kilka osób na świecie - dzięki mnie, mają ją już 3 osoby w Polsce :-) Chuchajcie i dmuchajcie na nią, bo to cenna i niezwykła roślina.

 

Oto moje maleństwo : Hoya edenii

 

*

A oto zapowiedź kolejnego posta Wiecie już co to za hoja, prawda ?

 

Zimowo już, pozdrawiam

Edyta

 

 

Hoya soidaoensis & Hoya obscura yellow

 

Prawda że ładna z nich para ?

 

 

***

 

Suszone śliwki/morele  nadziewane orzechami

 

Zmodyfikowałam troszkę przepis Łucji , połączyłam go z pomysłem Asi i wyszła mi pyszna przekąska na każdą porę dnia. Zazwyczaj gdy do późna w nocy pracuję przy komputerze, podjadam właśnie to

A robię to tak :

Szykuję 2 pojemniczki na żywność, w jednym układam nadziane orzechami włoskimi suszone śliwki ( suszone śliwki kupuję, własnych orzechów włoskich mam pod dostatkiem )  a w drugim nadziane wcześniej orzechami, suszone morele. I jedno i drugie zalewam miksturą pół na pół : jogurt naturalny + śmietanka 30 % ( kto lubi słodycze może dodać jeszcze jedną część słodzonego mleka skondensowanego, kto się odchudza może użyć samego jogurtu naturalnego ) Tak przyrządzone bakalie, mogą stać w lodówce (w zamykanym pojemniku na żywność/słoiczku ) nawet dobrych kilka dni, można więc sięgnąć po nie zawsze wtedy, kiedy ma się na nie ochotę i są wciąż tak samo pyszne i zdrowe.

Spróbujcie koniecznie - smacznego !

 

*

 

Dobrego dnia dla wszystkich i do ‘niebawem’

Edyta

Hoya soidaoensis

 

Zakwitła moja piękna i zapachniała jak świąteczne pierniczki : korzennie, cynamonowo aczkolwiek bardzo subtelnie i delikatnie. Po prostu klasa.

Hoya soidaoensis

 

Spójrzcie jakie ma długie peduncle kwiatowe, ten poniżej ma 18 cm.

 

To nowość 2013 roku i jedna z najbardziej uroczych hoi w mojej kolekcji. Dosyć szybko rośnie i jak widać, szybko zakwita. Mam ją od maleńkiej ciętej sadzonki, do tego kilka sadzonek z mojego  matecznika poszło już w Polskę. Nie obraziła się cięciem i szybko ponownie wznowiła wzrost. Rośnie w podłożu własnej produkcji. Jestem bardzo szczęśliwa że zaszczyciła mnie kwiatami, tym bardziej że to prawdopodobnie debiut w Polsce

 

Miłej niedzieli,

Edyta

Wieści z hojowego domu :-)

 

Spieszę donieść co u mnie, ponieważ dostaję sporo maili z prośbą o posta poremontowego poddasza. Tak jak obiecałam - post będzie, jak tylko remont się skończy, a ja dopieszczę pomieszczenia i dopracuję wszystko na ostatni guzik. Póki co - w dalszym ciągu remont, remont i jeszcze raz remont. Co prawda ekipa remontowa uporała się już z najgorszymi pracami typu : wylewki, ścianki działowe, ocieplenia. Jesteśmy już po wyborze podłóg, farb. Terakota w przedpokoju na poddaszu położona. Drzwi i futryny są już na swoich miejscach. Przede mną malowanie i położenie podłogi w pokoju Oli ( takie prace wykonuję sama, z największą przyjemnością i starannością ) Gdy się z tym uporam - przyjdzie czas na meble ( oczywiście Ikea ) i coś, co sprawia że wnętrza mówią kim jesteśmy, czyli nasze pomysły na dodatki, które tworzą indywidualny klimat. To lubię najbardziej. Pozamawiałam już kilka drobiazgów z moich ulubionych sklepów internetowych i szczerze mówiąc już nie mogę się doczekać końca prac.  Schody przyjadą dopiero na początku grudnia, więc na pewno wcześniej zdjęć nie będzie  

Wstrzymuje mnie praca zawodowa, co prawda przeniosłam ją w tej chwili na tyle na ile mogłam - do domu, czasem jednak muszę być osobiście w kilku miejscach. Do tego doszło paskudne przeziębienie ( nie ma to jak wychodzić z psem ‘za potrzebą’ w koszulce na ramiączkach przy temperaturze 7 stopni na zewnątrz, bo to przecież tylko chwilka... Ehh... człowiek jest niepoważny )

Oranżeria już przygotowana do zimy. W celu ocieplenia pojedynczych szyb - dociepliłam je w ubiegłym roku folią bąbelkową. Nie ruszałam tego przez cały letni sezon, latem również sprawdzało się idealnie - oranżeria lepiej trzymała wilgoć. W tym roku dociepliłam podłogę, na której mam zwyczajny gres - ułożyłam 1cm styropian, na to folia i dekoracyjne dywaniki. Teraz żadna zima moim rośninom nie będzie straszna. Walczę o każdy stopień Celsjusza aby roślinom były jak najlepiej. W ciągu dnia jest ok 22-23 stopni ( gdy jest słonecznie, temperatura wzrasta nawet do 30 ) nocą natomiast jest ok. 17-18  stopni, gdy przyjdą mrozy nocą temperatura nie powinna spaść poniżej 15. To mnie w 100 % satysfakcjonuje.

Rośliny póki co, nie czują zupełnie że nastała nam jesień i wielkimi krokami zbliża się zima.

Kwitną :

po raz kolejny : Hoya sp. Palawan GPS 9076

 

w dalszym ciągu pomarańczowa  Hoya multiflora ‘Milky Way’  ( to chyba rekordzistka, jeżeli chodzi o długość kwitnienia )

 

w dalszym ciągu Hoya sp. Sulawesii ( incurvula ? )

 

i w dalszym ciągu : Hoya heuschkeliana yellow

 

Szykuje się do kwitnienia hoja, która raczej w Polsce jeszcze nie kwitła ( oraz kilka innych, mniej spektakularnych ) Nie jest to ani caudata, ani flagellata , ale z tej samej rodziny... wiecie już co to ?

Kto pierwszy prześle mi odpowiedź na maila - otrzyma hojowy prezent.

 

pączki ma podobne do hoi flagellata, która tak kwitła u mnie w ubiegłym roku :

Kwitną również prezentowe storczyki, które rozgościły się na kuchennym parapecie ( hmm... ktoś chce koniecznie abym zaraziła się chorobą zwaną storczykozą ? nigdy nie mówię nigdy... ale jeszcze nie teraz choć przyznam że zauroczyły mnie baaaardzo )

 

 

 

Natomiast episcie z kuchni powędrowały do oranżerii, która już jest maxymalnie przepełniona

***

Na koniec wiersz, który w swej prostocie maxymalnie mnie ostatnio zauroczył. Wierzycie w cuda ? Ja tak. Być może dlatego że sama przeżyłam cud - dokładnie 15 lat temu, na początku grudnia 1998 roku ( zbliża się rocznica ). Moje życie jest cudem i to że jestem, choć wg. medycyny 15 lat temu powinno mnie już nie być.

 

Co by było, gdybyś zasnął ?
I gdybyś miał sen ?
A w tym śnie udałbyś się do nieba
i tam zerwał dziwny i piękny kwiat ?
A po obudzeniu trzymałbyś
ten kwiat w dłoni ?
To co ?
Co wtedy ?

/Samuel Taylor Coleridge/

 

*

 

Do następnego, mam nadzieję - kwitnącego posta

xoxo,

Edyta

PS. Mam spore zaległości w odpisywaniu na maile, wybaczcie mi to Odpisuję sukcesywnie, zaczynając od tych najstarszych... W najbliższym czasie postaram sie nadrobić wszystkie zaległości.