100 lat dla mojego słoneczka i kuchenne rewolucje. Hoya citrina .

Po pierwsze - przepraszam za brak obiecanego sobotniego wpisu . Możliwości mojego dziecka mnie przerosły … Ola skończyła w niedzielę 12 lat i … w piątek była pierwsza tura gości , w sobotę druga tura gości a w niedzielę tura trzecia :-) Miło prawda ? Takie moje dziecię gościnne. Tłumy dzieciaków przewinęły się przez nasz dom , trzeba było towarzystwo nakarmić , dopilnować , a po wszystkim pozostało mi wielkie sprzątanie . Mimo wszystko , fajnie było …

choć dopadła mnie  nostalgia  . Jeju , moje słoneczko ma już 12 lat , ja za kilka tygodni będę miała 20 lat więcej od niej , a nie tak dawno sama obchodziłam dwunaste urodziny … jak ten czas szybko płynie , za szybko .
Pokażę dzisiaj hoję citrina – fajna i wdzięczna mieszkanka Malezji . Została opisana w  1922 roku . Ponoć bardzo mocno , przyjemnie pachnie , co napawa mnie wieeeeeelkim optymizmem.



Spodoba się każdemu hojoholikowi , dzięki powywijanym , dołeczkowatym liściom . U mnie tego efektu nie widać teraz zbyt dobrze , przede wszystkim dlatego , że w tym roku była przycięta z 50 razy … Cieszyła się ogromnym powodzeniem . Jej dzieci rozsiane są po całej Polsce  , Europie a nawet świecie . Niech Wam rośnie kochani szybko i zdrowo tak jak mi .
Pokażę ją wiosną , abyście zobaczyli jak zapyla ze wzrostem …  Może zaskoczyć , oj może …



Na koniec donoszę że skończyłam malować stół i krzesełka moje :-) Jak Wam się podoba ?
Zdarłam z trudem ogromnym wszystkie powłoki farb , wyczyściłam do gołego drewna , pomalowałam farbą akrylową szarą , na to wosk wybielający i na koniec olej do blatów . Komplet postarzał się i o to właśnie mi chodziło. Efekt bardzo mi się podoba .
Mój sprzęt fotograficzny nie oddaje w pełni , ani koloru , ani atmosfery jaką chciałam osiągnąć , dlatego pokażę jeszcze kilka zdjęć , abyście poczuli klimat który panuje w mojej kuchni …

  
Uściski i jesienne pozdrowienia dla wszystkich!
Dziękuję za Wasze odwiedziny i słowa które wędrują na moją skrzynką mailową ....
edyta